Toen ons de Heer weer deed het goede zien
Een lichtpunt flonkert in de donkere nachten
Toen wisten wij, voor die de Heer verwachten
En Hem in geest aanbidden bovendien
Is geen misschien
De zon -Zijn trouw- schuilt soms achter de wolk
En zalig zij die niet zien maar geloven
Dit zelf niet doen maar met de hulp van Boven!
Hij blijft getrouw de Heere van Zijn volk
Mijn hart de tolk.
De Bijbel staat met zulk geloov’gen vol
Wij zien het niet in ‘t duister, maar bij ‘t lichten
Als God Zijn Woord weer op ons pad gaat richten
Wij dankbaar één zijn op deez’ wereldbol
Ons ‘t hart opzwol