Ik dank U Heer’, voor deze pijn
Die in Uw wijs beleid mag zijn
Tot lering en tot onderwijs
Zo nuttig op de levensreis
Aanvankelijk nog vol met zorg
Tot ‘t licht viel op Uw Zoon als Borg
De pijn die Hij geleden heeft
En angst en eenzaamheid beleeft
Gescholden werd, maar schold niet terug
Hoe ploegers ploegden op Zijn rug
Bespogen en geslagen is
Alleen hing in Zijn Gods gemis
Nu gaat mijn vinger op mijn mond
Dat U Uw Zoon borgtocht’lijk zond
Vergeef mij Heer’, dat ik vergat
Dat U het zoveel zwaarder had
O Vader, dat Uw liefd’ ons blijk
O Zoon, maak ons Uw beeld gelijk
O Geest! Zend Uwen troost ons neer
Drieenig God, U zei al d’ eer.