Verdriet; getroost

 

Wie heeft er woorden bij verdriet? 

Vertel ze! Want ik vind ze niet 

Als wat je voelt soms dieper is  

dan woorden kunnen zeggen 

Als niemand dat wat je bedoelt 

nog aan je uit kan leggen. 

Als wat benauwd niet weg gezucht 

of uitgeschreeuwd kan worden. 

Je van benauwdheid hapt naar lucht 

En jij, je vind geen woorden. 

Je diep van binnen vecht. Je hult 

jezelf in stil te zwijgen 

Je ordent geen gedachte meer

maar ziet ze aaneenrijgen 

Je voelt je tranen branden

  

Vouw dan heel stil je handen 

Je ogen krijg je net omhoog 

Terwijl je hoofd zich niet bewoog 

En zeg als langgeleden 

de psalmenschrijver David na: 

Sla iedere zucht opmerkend ga 

Zo uit mijn hart ontgleden 

Zie, als 't aan woorden mij ontbreekt, 

Wat d' overdenking in mij spreekt; 

O Heer’ hoor mijn gebeden. 

  

En zonder dat je woorden vond 

Je toch tot God je bede zond!