Uitgepraat

De stilte van

Onuitgesproken woorden

Galmt lang nog na

Totdat we niets meer hoorden

Het leven dwingt

Heel soms ons tot zulk zwijgen

Zouden er ooit

Weer mensen woorden krijgen?

Het denken en

De stilte diep van binnen

Laat die toch zijn

Als woorden en als zinnen

Zo praten wij

Minutenlang, ja uren

En staan doodstil

De toekomst in te turen