De bedelaar stierf (2)

 

De meeste in Gods koninkrijk 

Is die het diepste bukt 

Van veel genade geeft hij blijk

 Waar ootmoed wordt geplukt.

 

Nog meerder vruchten plukt men daar

 Onwaardig; ook zo één

Voortdurend smeken: Heere spaar

Op U hoop ik alleen!

 

Een les die ik zo leren mocht

In papa’s stervensuur

Waar Hij een bedelaar opzocht

Genadig Godsbestuur

 

Ver doorgeleid in eigen oog

Ging ik in donkerheid

Stond in mijn hoogmoed veel te hoog

En was het heilspoor kwijt

  

In liefde blind, dat was ik steeds

 Hard werkend aan Zijn troon

En zag niet meer dat Hij alreeds

hem aanzag in Zijn Zoon

 

De bedelaar sprak zelf geen woord

En toch had hij een stem

God heeft er van Zijn volk verhoord

Die brachten hem bij Hem

 

Maar bovenal hoorde Hij Hem

Die aan Zijn rechterhand

Kan zeggen: hoor naar Mijne Stem!

Hier! Zie Mijn offerand’.

 

Na ‘t heengaan klonk uit veler mond

Er is meer hoop dan vrees

O Heere, balsem onze wond

U die ook papa hulp bewees

 O Heere, hoor! Genees!