De dood maakt eens een einde aan ons leven
In een proces of in een ogenblik.
Nog zie ik voor me hoe papa’s ogen -vol met schrik-
Ontredderd spraken: zal ‘k niet verder leven?
Wat werd gehoopt bleek het toch niet te zijn.
En zijn gedachten gingen verder malen
De dood klom ‘t venster in om ook hem op te halen
Zijn ogen, zo ontredderd en vol pijn
De woorden die hij sprak, zijn stem gebroken
Zorg voor je moeder als ik er straks niet meer ben!
Mijn keel werd dik, een klank die ik niet ken
Hoe ik het ook probeerd’, ‘k bleef van geluid verstoken
De weg die volgde mocht niet lang meer duren
De eerste tijd was er echt nog wel hoop
Terwijl tegelijk ons bange vrees bekroop
Want in ‘t kozijn telde de Dood zijn uren.
Een operatie leek toch nog te kunnen
De weken ernaar toe waren erg zwaar
Hoe vaak heeft hij gebeden: Heere, spaar!
Wil mij nog wat genadetijd vergunnen?
Veel complicaties waren onderdeel van ‘t kruis
Dat hij zo onverwacht op zich had moeten nemen
Van ‘t één in ‘t ander kwam. Door meerdere problemen
Lag hij veel weken in het ziekenhuis
Tot slot geopereerd, het mocht toch niet meer baten
Wat was die dag zo ongedacht een dreun
Met stille hoop begon maar eindigd’ met gekreun
Hij werd niet beter meer, moest alles los gaan laten
Hoe groot zijn nood toen werd, dat kan geen dichter dichten
Genadetijd gemorst, de zondeschuld te groot
Alleen de Heere kent de diepte van zijn nood
De bedelaar ging smeken: doe Uw aanschijn lichten!
Het lichaam had slechts maanden nog tegoed
Zijn geest kwam deze klap niet meer te boven
Hij zocht nog slechts één ding te gaan geloven
Of Christus ook zijn zonden heeft gewassen in Zijn bloed
Zojuist hebben we ‘t lichaam, moegestreden
De schoot van onze aarde toevertrouwt
Ons hart doet pijn omdat het om hem rouwt
Zijn leven is voorgoed voorbij gegleden
Voor ons zal eenmaal ook de ure komen
Dat wij de gang die hij ging moeten gaan
Dat deze roepstem dan door ons worde verstaan
En ons tot winst op ’t pad wordt meegenomen!
Zo zal ‘t getuigenis van hen, als in Gods woord omschreven
‘Rechtvaardigen’ steeds juichen tot Gods eer
En ook al is mijn vader nu niet meer
Gestorven spreekt Hij nog: zoek eerst het eeuwig leven.